Паркът по-скоро беше част от гъстата гора, в която се намираше и някоя друга пейка. Посетителите и влюбените двойки предпочитаха да сядат по кноните на дърветата и краката да им висят.
Тук слънчевите лъчи не достигаха до земята и винаги беше мрачно и влажно, точно такова, каквото трябва да бъде.